Omdat het zo vroeg was hadden we eerst koffie nodig. Ook leerden we zo starbucks in russische letters:
Daarna gingen we naar een marktje waarna mijn GPS nog net genoeg batterijen had om ons veilig naar huis te leiden. Onderweg kwamen we echter onvermijdelijk langs een modderig bos met, je raad het al, een moerasmonster. Het lukte ons net weg te komen met slechts wat spatten van wat naslaande tentakels. Alleen, het zit ook nooit mee, het moerasmonster bleek een broertje te hebben. Moedige Monique handelde snel en doelbewust en gooide haar sokken naar het monster. De sokken waren redelijk taai en gaven ons genoeg tijd weg te komen, ware met nu wat meer modderspatten. Ze moeten toch eens betere kaarten maken voor de GPS...
īs Middags besloten we nog maar wat te gaan geocachen bij fonteinen. De fonteinen waren echter niet makkelijk te vinden, wel zagen we dit:
In dit huisje zat een schat, echter niet aan het randje, maar na wat frutten met een pen hadden we 'm:
Na nog een tijd lopen vonden we dan eindelijk een........ fontein! (oke het water ontbreekt als je wilt zeuren...)
Daarbij was ook een cache, alleen ik kon 'm niet vinden. Na onder alle bankjes te hebben gehangen:
vertaalde ik hint, "like a mushroom in a forest" zei de hint. Monique wist het, dan moest het in het paaltje zijn.
Daar was echter niet veel ruimte, maar hij was heel klein (zoals je op de foto kunt zien, hij ligt tussen het papiertje en de GPS op m'n broek):
De volgende dag was het tijd voor wat toeristische dingen:
Een groot rood plein...
...waarop de finalisten van Russia's next Top Model
een fotoshoot doen...
...en wat mensen trouwen
Daarna gingen we naar een uitzichtspunt, met uiteraard wat geocaches in de buurt:
Er stond nog, val niet naar beneden
Maar goed dat al die bomen gaten hebben
En Meike weer blij
Dit schijnt het beste uitzicht van Moskou te zijn,
maar dan waarschijnlijk wel met mooi weer
Ze hadden hier ook oefenskischansen (we konden ze niet uitproberen wegens het gebrek aan sneeuw):
Monique probeerde een foto van mij te maken, maar haar batterij was leeg, dus ik won:
Hmm, misschien toch niet helemaal leeg...
Bij de laatste cache liepen we wat om. Toen het echt een beetje donker werd liep ik nog terug naar de eerste plek en had ik nog net genoeg licht om 'm te vinden:
's Avonds aten we in een leuk vegetarisch restaurant waar de bedienden halloween-verkleed waren ("Welk meisje hielp ons ook alweer?" "Degene met de knalrode pruik" "Oh, dat hebben ze allemaal..."). Maar later kwamen we ook nog een heel eng raam tegen:
De volgende dag gingen we naar huis. Dat was eigenlijk nog het allerspannendste van onze reis, of Monique mee mocht met het vliegtuig (ze had een standby ticket). Eigenlijk zat ons vliegtuig erg vol, maar 5 min voordat het vliegtuig wegging kwamen ze erachter dat niet iedereen kwam. Toen kon Monique nog snel iedereen bij de paspoortcontrole wegduwen en vanuit de slurf in het wegrijdende vliegtuig springen.
| Trein (3) | Menu | Top | Eind |